O Anano
O Anano
/ Cartografías Sensibles
Detalles do proxecto
<br />
Trátase dun anano que tiña unha capa verde. Cando chovía andaba polos campos dando brincos e correndo para que a capa non se lle mollara. Nembargantes, cando ía bo tempo, estirábaa no chan para que se lle secara.
Un día do verán, baixou das súas montañas ó pobo e acercouse á igrexa e alí viu un rapaz moi ben vestido que andaba a rirse doutro que ía mal vestido. Entón o anano acercouse ó que estaba chorando e preguntoulle por qué choraba. O ver que non lle respondía achegouse ó outro e preguntoulle por qué se ría.
O outro con moito orgullo díxolle que era mudo. O anano, enfadado, botoulle unha maldición dicindo:
- Tes orgullo e voz. O orgullo seguirache, e a voz marchará para quen te riches antes.
O anano tornou ás súas montañas brincando e moi cheo de razón. O seu traballo consistía en quitarlle a fala ós orgullosos e malos e darlla ós que non a tiñan, e que en realidade necesitábana, pois estes eran, polo regular, pobres e bos.
VV.AA. Contos e lendas da parroquia de Vincios. Asociación de veciños 'Galiñeiro de Vincios'. p. 5
Un día do verán, baixou das súas montañas ó pobo e acercouse á igrexa e alí viu un rapaz moi ben vestido que andaba a rirse doutro que ía mal vestido. Entón o anano acercouse ó que estaba chorando e preguntoulle por qué choraba. O ver que non lle respondía achegouse ó outro e preguntoulle por qué se ría.
O outro con moito orgullo díxolle que era mudo. O anano, enfadado, botoulle unha maldición dicindo:
- Tes orgullo e voz. O orgullo seguirache, e a voz marchará para quen te riches antes.
O anano tornou ás súas montañas brincando e moi cheo de razón. O seu traballo consistía en quitarlle a fala ós orgullosos e malos e darlla ós que non a tiñan, e que en realidade necesitábana, pois estes eran, polo regular, pobres e bos.
VV.AA. Contos e lendas da parroquia de Vincios. Asociación de veciños 'Galiñeiro de Vincios'. p. 5
Cartografías