Eu caseime e engaioleime.
Cambiei a prata por cobre.
Din a miña liberdade
por moeda que non corre.

Casadiña de tres días
dime que vida é a túa
se o saben as solteiras
non se casa ningunha.

Miña nai por me casar
prometeume bois e vacas,
agora que estou casada
deume unha cunca de papas.

Miña sogra morreume onte
enterreina nun palleiro
deixeille un braciño fora
para que tocara o pandeiro.

O día en que eu me case
Deus queira que non apareza
nin cura nin sacristán
nin as chaves da igrexa.

Eu caseime por un ano
para ver que vida era,
o ano vai acabando,
solteiriño quen me dera.

Heime de casar en Vincios
terra de moito pan,
o forno da miña sogra
cría silvas polo verán.

Eu queríame casar,
miña nai dime que é cedo
ela como está casada,
non sabe as ganas que eu teño.

VV.AA. Contos e lendas da parroquia de Vincios. Asociación de veciños 'Galiñeiro de Vincios'