La cueva de A Becha

Esta cueva lleva el nombre de Becha o Bicha y se refiere al mito del mal en forma de serpiente. Se asocia a la leyenda de la Coca.

<En gallego> Cova de bloques remexidos que se ten relacionada co periglaciarismo no litoral.
Trátase dunha grencha aberta e alongada que se tería orixinado pola acción do xeo nas xuntas e fisuras da rocha. A cavidade emprázase nun afloramento gneisítico no que se mediron buzamentos duns 33°E (30-36°N60°E).
A galería principal é unha fenda de eixo N30°W, cun buzamento do plano de fractura de 85°N-60°W. Ó fondo ábrese unha segunda galería de eixo N30°E.
Na encrucillada delas, coincidindo dous planos de fractura, hai unha cheminea que vai dar por un castelo de bloques ata un segundo nivel situado uns 4 metros (media) sobor do principal. No segundo nivel hai dúas galerías que evolucionan paralelamente ás fracturas do nivel principal. En particular, a galería de eixo N30°E evoluciona cunha sección uniforme ata chegar a unha cheminea final que ascendente 3,5 metros ata o exterior.

VAQUEIRO RODRÍGUEZ, Marcos e GROBA GONZÁLEZ, Xavier. Catálogo de cavidades naturais. En: Clube Espeleolóxico Maúxo. As covas de Vincios. Comunidade de Montes Veniñais en Man Común de Vincios. Vigo: 2005. p. 73-77

Igrexa da Becha, A Cova da Bicha, Ighlesia do Becho

Cova da Becha localízase no alto da serra do Galiñeiro, polo que leva tempo chegar a ela andando. Resulta máis cómodo chegar dende Zamáns subIndo en dirección á Chan da Becha. Estamos por baixo do Coto do Mediodía e do vértice xeodésico coñecido por moitos como A Botella. Dende Vincios, a ruta de acceso ás Ghallas é polos Pereirais arriba. Unha vez no alto, na fortaleza d’As Ghallas, dirixímonos ó sureste por entre as rochas; uns 30 minutos de camiñata con cautela. Dende Zamáns, a vía de acceso require menos esforzo e precaución.

DESENVOLVEMENTO (m):
__ 46 | 9
CLASIFICACIÓN:
Covas formadas pola acción do xeo
INFORMACIÓN XEOLÓXICA:
Rochas metamórficas
Gneiss de Riebeckita (facies Galiñeiro)
FRACTURAS:
N30ºE
EXPLORACIÓN:
C.E. Maúxo 1994
TOPOGRAFÍA:
C.E. Maúxo 1995
ESPELEOTEMAS:
Costras de Opalo-A
FORMAS GRANÍTICAS:
Pequenas pías
Frontes de alteración

VAQUEIRO RODRÍGUEZ, Marcos e GROBA GONZÁLEZ, Xavier. Catálogo de cavidades naturais. En: Clube Espeleolóxico Maúxo. As covas de Vincios. Comunidade de Montes Veniñais en Man Común de Vincios. Vigo: 2005. p. 73-77

"A Cova da Bicha (...) Es un estupendo abrigo natural con una amplía plataforma a la entrada y una roca que sobresale hace de alero. Lo tengo presente como refugio en días lluviosos, pero no siempre lo consigo libre, los caballos o las vacas también conocen la cueva. En 1969 conversaba con una vecina de Casal de Abad:
«Sonlle contos... Din que un home do pobo tomándo-lo sol no Coto do Medio víu entrar na cova unha cobra de máis dunha braza e do grosor dunha perna. D'aquela, por si o por non, cando parían as cabras alá polo mes de abril, na porta da Cova non faltaba unha cunca con leite pra ela. Din ca Bicha mamaba das cabras e as crías non medraban».
- Entón si é un conto non levo o pau... ¿Non haberá coidado ca Bicha?
«Vai con Dios mozo... cóidate das outras bichas... »"
Antonio Veiga González, "Excavaciones en el Galiñeiro Poblado de «As Jallas» (1970-1971)", Boletín Instituto de Estudios Vigueses, 2003, p. 379